1. وقت را بیهوده نگیرید. درس را به موقع شروع کنید و بعد از خوردن زنگ آن را ادامه ندهید. با این کار، فقط دانش‌آموزان را عصبانی می‌کنید و باعث می‌‌شوید که به درس شما گوش ندهند.
2. وقت را تلف نکنید. تعریف کردن خاطرات شیرین و لطیفه‌های بجا، در حد خود خوب است، اما یادتان باشد که دانش‌آموزان برای چیز یاد گرفتن در کلاس شما نشسته‌اند!
3. متکلم وحده نباشید. بیشتر ما به این علت معلم شده‌ایم که چیزهایی برای یاد دادن می‌دانیم. وظیفه معلم نیز در کلاس همین است. اما بگذارید دانش‌آموزان هم اظهار نظر کنند. طرح کردن پرسش‌های آموزنده در کلاس و به بحث کشاندن دانش‌آموزان یک هنر است.
4. متکبر نباشید. بدیهی است که دیگران صمیمت و افتادگی را دوست دارند و از تکبر بیزارند. اگر این احساس را در دانش‌آموزان به وجود آورید که برایشان اهمیت قائل نیستید، به سرعت از شما رو گردان می‌شوند.
5. مسخره نکنید. مسخره کردن دانش‌آموزان در هر سن و سالی بسیار زشت است . البته، شوخی کردن مناسب با دانش‌آموزان به ویژه در مورد جواب‌هایی که می‌دهند، نشانه صمیمیت است، اما با مسخره گرفتن آنان، باعث ایجاد ترس از پاسخ یا واکنش نشان دادن خواهید شد.
6. دیکتاتور نباشید. شما باید به ویژه در بحث‌ها نظر خود را به بقیه تحمیل نکنید. این نکته، در کلاس‌های بزرگسالان از حساسیت زیادتری برخوردار است.
7. بسیار تند یا کند صحبت نکنید. تند حرف زدن، دانش‌آموزان دیرآموز و کند حرف‌زدن، دانش‌آموزان مستعد را خسته می‌کند. بخش‌هایی از صحبت خود را ضبط کنید و با گوش دادن، متوجه اشکالات حرف زدن خود بشوید.
8. از روی چیزی نخوانید. من نمی‌گویم اصلاً چیزی را در کلاس نخوانید . گاهی، خواندن نوشته‌های کوتاه دیگران، بسیار هم آموزنده و گیراست. اما نیم ساعت خواندن، طبعاً کلاس را خسته خواهد کرد. در این موارد، بهتر است نسخه‌هایی از متن مورد نظر را تهیه کنید و به دانش‌آموزان بدهید. یادتان باشد که بیشتر دانش‌آموزان، با خواندن و نگاه کردن، بهتر از شنیدن چیز یاد می‌گیرند.
9. پاسخ‌ها را قطع نکنید. بسیاری از معلم‌ها این عادت بد را دارند که پاسخ دانش‌آموز به پرسش مطرح شده را در نیمه‌های آن قطع می‌کنند و سؤال خودشان را نیز نیمه تمام می‌گذارند. خود من عادت کرده‌ام برای جلوگیری از این کار، در موقع پاسخ دادن دانش‌آموز دست‌هایم را از پشت به هم قفل کنم.
10. با دانش‌آموز "یکی به دو" نکنید. هیچ دلیلی ندارد که شما از همه دانش‌آموزان خوشتان بیاید، یا آن که همه آنان باید شما را دوست داشته باشند! در مقابله با دانش‌آموزان از قدرت و اختیار خود استفاده نکنید. بهترین موقع برای تصفیه حساب، در زنگ تفریح یا بعد از خاتمه کلاس‌های روزانه است.
11. احترام دانش‌آموزان به خود را از دست ندهید. از بین رفتن احترام به صورت‌های مختلفی اتفاق می‌افتد. جای توهین و بی‌حرمتی در کلاس درس نیست. معلم باید نوعی دیوار نامرئی میان خود و دانش‌آموزان داشته باشد. به هر حال، مقام معلمی باید حفظ شود و این نکته را در تضاد با گفته قبلی که باید با دانش‌آموزان صمیمی بود، در تضاد نبینید. بسیاری از معلم‌ها مرز میان این دو را درست نمی‌شناسند.
12. مشکلات خود را به کلاس نبرید. شما باید مسائل و مشکلات معمولی و روزمره از قبیل اوقات تلخی خانوادگی، بگو مگو با مدیر یا کارمندان اداره و غیره را پشت در کلاس بگذارید و سپس وارد شوید. در کلاس باید خوش اخلاق باشید. دانش‌آموزان اغلب تحث تأثیر نوع روحیه معلم خود قرار می‌گیرند.
13. چیزی را از خود در نیاورید. اگر ناچار به دروغگویی شدید، سعی کنید دروغ شما فاش نشود. قبلاً گفتیم که معلم باید اعتماد دانش‌آموزان را جلب کند. گفتن جمله "نمی‌دانم، اما جستجو می‌کنم" کار‌ساز است. گاهی نیز می‌توانید پاسخ دادن به پرسشی را که جوابش را نمی‌دانید، به کلاس واگذار کنید و آن را به اصطلاح، به بحث بگذارید. با این سیاست، می‌توانید فرصتی برای فکر کردن دارا شوید.
14. حواس دانش‌آموزان را پرت نکنید. منظور ما در این‌جا، گفته‌ها و کارهایی است که می‌توانند فرایند یاددهی- یادگیری را متوقف کنند، یا به بیراهه بکشانند. تکیه کلام‌های بی‌مورد و زیاده از حد، یا بازی کردن با کلید یا چیزی که در دست دارید، عوامل حواس پرتی هستند و از تمرکز دانش‌آموزان به موضوع مورد بحث می‌کاهند
منبع : moallemahari.mihanblog.com